‘De BSO is iets vrijer. Maar regels zijn er wel!’
Denise Pot werkt sinds begin januari bij Kindcentrum Leeuwesteyn als combinatiefunctionaris. In de ochtend werkt ze als onderwijsassistent op de basisschool, in de middag als pedagogisch medewerker op de buitenschoolse opvang. In hetzelfde gebouw met dezelfde kinderen. Dat is voor Denise het voordeel van het werken bij een kindcentrum.
Als ik groot ben, word ik juf
Al van jongs af aan wilde Denise juf worden. Ze begon daarom aan de vooropleiding van de pabo. Deze opleiding heeft ze afgerond, maar door een ongeluk was het de vraag of ze hele dagen voor de klas kon staan. Er waren op dat moment nog niet veel vacatures als onderwijsassistent dus ze besloot te solliciteren op een kinderdagverblijf. Ze kon aan de slag als pedagogisch medewerker in de flexpool van een grote kinderopvangorganisatie. Na een paar maanden ging ze voor vast werken op een van de locaties. Daar is ze vijf jaar gebleven. Toen hier veel collega’s vertrokken en ze een pittige groep alleen draaide, vond ze het ook tijd om verder te kijken.
Terug naar de basisschool
Haar buurvrouw is recruiter en tipte haar op deze bijzondere vacature. Ze wilde namelijk erg graag op een school werken. Omdat de werktijden van een onderwijsassistent vaak alleen onder schooltijd zijn, was de aanvulling met de uren van de BSO erg fijn. Denise werkt nog niet zo lang op Leeuwesteyn, maar is erg tevreden. Ze is vooral te spreken over dezelfde taal die er door de hele school gesproken wordt over bepaalde onderwerpen. Bijvoorbeeld het stoplicht. Denise: ‘Of je nu kleuter bent of in groep 8 zit, de vraag ‘Ik zie dat je boos bent, zit je in rood of oranje?’, zorgt voor duidelijkheid’. Ook is ze positief verrast over de betrokkenheid van ouders bij de school. Er is veel contact en ouders staan open om ook thuis aanpassingen te doen, als dit beter werkt voor op school.
School én BSO
Denise merkt op dat ze het fijn vindt dat ze de kinderen in de ochtend op school en in de middag op de BSO ziet: ‘Je ziet toch net iets meer van de kinderen en hebt ook sneller contact met de leerkrachten over de kinderen’. Ze probeert de afspraken van school dan ook door te trekken naar de BSO. Toch is de BSO voor haar ook anders. ‘Tijdens schooltijd moeten de kinderen werken, BSO is meer eigen tijd’. Zo moet een kind op school meedoen met de lessen, maar op de BSO heeft een kind meer keuzevrijheid. Ook is het leuk dat ze de thema’s van school doortrekken op de BSO. Voor het thema Omgaan met geld knutselen ze ook op de BSO, zoals je eigen geld ontwerpen of met klusjes geld verdienen. Ze ziet bovendien wel verschillen tussen de mensen die werken op de BSO en op school. De pedagogisch medewerkers op de BSO zijn iets vrijer, praten meer. ‘Juffen en meesters zijn vaak toch iets serieuzer en proberen het gedrag van een kind meer te verklaren’, aldus Denise.
Kinderen iets leren
Ze vindt het jammer dat ze niet altijd tijd heeft om met de kinderen te kletsen. Als onderwijsassistent werkt ze twee dagen in de midden- en bovenbouw op het leerplein. Hier begeleidt ze kinderen die hard aan het werk zijn. Hierdoor is er niet altijd tijd voor een praatje, terwijl ze dit wel heel belangrijk vindt om een band op te bouwen. Denise werkt ook twee dagen bij groep 3 en de onderbouw. Hier ligt ook haar hart. Het leukste vindt ze het om een kind te begeleiden dat aan het begin van de les iets nog niet kan en het aan het eind van de les dan tóch kan: ‘Dat je ze iets hebt geleerd’. Jonge kinderen vinden het ook nog zo leuk als je ze iets leert. Dat geeft voldoening.
De toekomst
Denise kijkt uit naar het nieuwe gebouw: ‘Soms houd je pauze en gebruikt de ander de ruimte voor een vergadering. Dat zal straks wel anders zijn!’. Voor de toekomst hoopt Denise volledig als onderwijsondersteuner te werken. Op het leerplein van groep 3 of 4. En juf worden? Dat laat ze waarschijnlijk toch over aan anderen. Ze is blij met waar ze nu zit!
'School is ook een thuis.'
Jacquelien werkt pas sinds 1 februari bij Kindcentrum Leeuwesteyn. Samen met Suzanne is ze leerkracht van groep 7/8. Suzanne is juist Leeuwesteyner van het eerste uur en is inmiddels ook adjunct directeur van onze mooie basisschool. Met een bak aan ervaring (respectievelijk 28 en 13 jaar) gaan zij dit jaar de eerste groep 8 van Leeuwesteyn naar de middelbare school begeleiden…wat ons betreft een topduo!
Jacquelien werkt al sinds 1995 als juf en heeft alle groepen wel een keer gehad, behalve groep 3. Jammer vindt ze dat niet, want haar hart ligt echt bij groep 7 en 8. Ze begon in het speciaal onderwijs, werkte daarna 13 jaar op een school in Overvecht en later 14 jaar op de Ridderhof, ook een school van de PCOU Willibrord. Suzanne komt van de Van Asch van Wijckschool, een PCOU Willibrord school. Hier stond ze voor groep 8. Heel wat anders dan bij de start van KC Leeuwesteyn met twee kleuters! Maar haar hart ligt in de bovenbouw. Jacquelien heeft lang getwijfeld om juf te worden. Er waren al juffen en meesters in de familie en het sprak haar van jongs af aan al erg aan. Of wilde ze toch fotograaf worden? De opleiding gaf uiteindelijk de doorslag: het werd de pabo. Ook Suzanne had andere plannen en wilde eigenlijk starten aan een sportopleiding. Alleen ze vond dat ze niet kon turnen en werd toch eerst onderwijsassistent. Daar merkte ze dat ze vooral het brede takenpakket leuk vond: gedrag, leren, sport etc. En zo werd ze juf. Waarom willen ze allebei zo graag groep 7/8? Jacquelien: ‘In groep 8 stomen we kinderen klaar voor de middelbare school. Dit is een grote stap. Het is fijn om ze ook nog één jaar de warme hand en geborgenheid van de basisschool te bieden. Ze zijn nog zo jong.’
De school is ook een thuis
Dit warme gevoel herinnert Jacquelien zich ook nog van haar juf van de basisschool. Ze kwam daar thuis over de vloer, omdat haar ouders bevriend waren met de juf. De juf had altijd een foto van haar klas in de woonkamer hangen. ‘Dat vond ik wel leuk, dat ik daar hing.’ Ook na schooltijd mocht je altijd blijven: ‘Thee drinken, lol maken, echt gezellig’. Dit warme gevoel vindt Suzanne belangrijk voor hun klas. De kinderen zeggen het nu ook zelf: ‘Juf, dit is toch ook een thuis?’. Suzanne denkt vooral terug aan haar empathische juf van de kleuters die de lekkerste parfum op had en een invalmeester in groep 8 die veel spelletjes met ze deed en de kinderen echt zag. ‘Zo ben ik nu ook als juf: ik kan er boven staan én ertussen staan’.
Zoek de verschillen
Naast het warme gevoel dat ze willen bieden, hebben Jacquelien en Suzanne nog meer gemeen. Ze bieden beiden hele strakke kaders en grenzen. Daarbinnen mag je je vrij bewegen. Ze hebben hoge verwachtingen van de kinderen én geven veel liefde. Heel toevallig heeft Suzanne lang geleden een keer een kijkje in de klas van Jacquelien genomen. Jacquelien kan zich dit niet meer herinneren, maar de verbinding en de manier waarop ze in dialoog was met de kinderen, maakten indruk op Suzanne. Ze was dus erg blij dat Jacquelien solliciteerde. Ze kijken hetzelfde naar kinderen en lossen veel met humor op. Ze geven voortdurend feedback. ‘Als een kind bijna letterlijk opstijgt van trots….dat is zo mooi’, aldus Suzanne. Zijn er dan helemaal geen verschillen tussen dit duo? Als ze dan iets móeten noemen…dan is Jacquelien creatiever en Suzanne sportiever.
Frisse wind op een nieuwe school
Suzanne heeft vijf jaar geleden voor KC Leeuwesteyn gekozen, omdat ze toe was aan een nieuwe uitdaging. Op haar oude school had ze veel in beweging gezet en dat smaakte naar meer. Het oprichten van een nieuwe school was een mooie volgende stap, een stap die ook maar eens in je carrière voorbij komt. Het fijnste aan het bouwen aan een nieuwe school vindt ze de wendbaarheid die je moet hebben. ‘Je bent constant in beweging, er verandert heel veel. Daar ga ik heel goed op’, zegt Suzanne.
De kinderen van Jacquelien zaten ooit op de school van Annemieke (directeur Kindcentrum Leeuwesteyn). Jacquelien vond haar vriendelijk en heel fijn in contact. De visie die ze las op de website sloot aan op de weg die ze zelf in wilde slaan. Jacquelien heeft nog nooit met leerpleinen gewerkt en ook het ontwikkelingsgerichte werken spreekt haar erg aan. Het is nog een beetje vroeg om te zeggen of de visie helemaal strookt met de dagelijkse praktijk. Er is vast nog ruimte voor verbetering of verdieping. Hier hoopt ze de school dan ook bij te helpen met haar jarenlange ervaring. Ook Suzanne is daar eerlijk in: ‘We kunnen nog meer groeien in bijvoorbeeld eigenaarschap, nog meer bij de kinderen neerleggen’. De kindgesprekken, groeidoelen en bijvoorbeeld het ingevoerde doel van de dag zijn al mooie voorbeelden van eigenaarschap. Maar het kan nóg groter. Hun utopie (of droom?) is dan ook: een zelfstuderende klas, waarbij er – na een goede instructie - fijne werkruis is, je als leerkracht kan coachen en van en afstandje kan toezien en trots bent.
Positiviteit voorop bij KC Leeuwesteyn
Het mooie aan KC Leeuwesteyn vinden ze het positieve team. Suzanne vertelt: ‘We denken in mogelijkheden en als niet alles gaat zoals we willen, kijken we: wat kan dan wel?’. Ze hoopt dat deze mentaliteit blijft: ‘We verwachten dit ook van de kinderen dus dan geldt dit ook voor onszelf. Het hoeft niet perfect, maar blijf je ontwikkelen.’ Wat Jacquelien opvalt is dat het team meer mét elkaar praat in plaats van tegen elkaar: ‘We weten wat er speelt bij de ander en stellen veel vragen aan elkaar. We doen het samen’. Vandaag zagen ze daar ook een voorbeeld van in de klas. Jacquelien: ‘We hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid om het fijn te hebben in de klas. Een leerling deelde iets persoonlijks. De veiligheid en openheid die er heerst zorgt ervoor dat kinderen elkaar willen helpen. Dat is echt een kippenvelmoment’.
Stralen van talenten
Het motto van Kindcentrum Leeuwesteyn is ‘Laat kinderen stralen’. Suzanne beleefde zo’n straalmoment deze week bij de domeinvergadering. Hierin werken en overleggen groepen 3 tot en met 8 groepsdoorbroken samen. Suzanne zag de oudere kinderen de jongere kinderen helpen en zag nieuwe talenten naar boven komen bij iedereen. ‘Iedereen ging zo ontspannen en serieus aan de slag. Dan denk ik: we hebben iets bereikt’.
Letterlijk en figuurlijk meer ruimte
Jacquelien en Suzanne kijken uit naar het nieuwe schoolgebouw. Met in ieder geval letterlijk meer ruimte. Maar vooral om alles wat ze tot nu toe hebben geleerd van bijvoorbeeld de leerpleinen, daar groots neerzetten. Ook hopen ze op een fijne ‘werkruis’ in het mooie nieuwe gebouw. Samen concluderen ze: ‘Een dag is echt geslaagd als er hard is gewerkt en je ontspanning hebt gevoeld in de klas en bij jezelf. Dat is genieten!’.
‘Een kleuter is een leuk stukje mens’
Myriam werkt nu ruim een jaar bij Kindcentrum Leeuwesteyn. Na een jaar fulltime als kleuterjuf van de Apen is ze op wereldreis gegaan met haar vriend. Maar ze is terug! Myriam is de instroomgroep gestart en kan zich zo nog meer specialiseren in de onderbouw. Want aan de kleuters heeft ze haar hart verloren.
Een veilige haven bieden voor kinderen
Toen Myriam op de Havo zat, wist ze al vrij snel dat ze de Pabo wilde gaan doen. Ze had leuke herinneringen aan haar juffen in groep 1-2 en groep 8. Juf Jeanette was vooral heel erg lief voor de kleuters en juf Lia was echt een heel toffe juf: ‘Juf Lia zag je echt. Niet alleen als leerling op school, maar ze keek verder. Ze zag je talent.’ Zo schreef ze Myriam in voor een schrijfwedstrijd toen ze zag dat Myriam schrijven heel erg leuk vond. Omdat er veel onderwijzers in haar familie zitten én ze het werken met kinderen altijd al erg gezellig vond, was de keuze snel gemaakt: ‘Als juf bied je een veilige haven voor kinderen en draag je bij aan hun ontwikkeling in dat schooljaar.’
Altijd in ontwikkeling blijven
Na haar afstuderen kwam ze toevallig bij de kleuters terecht op een Daltonschool in Hilversum. En ze is er niet meer weggegaan. Ja, na vijf jaar vond Myriam het wel tijd voor een nieuwe school. Ze had een paar wensen: een baan dichterbij huis, een inspirerende werkplek en een groep in de onderbouw. ‘Een kleuter is een leuk stukje mens. Ze zijn open, eerlijk, vrolijk en leergierig.’ Bij KC Leeuwesteyn vond ze de perfecte match. De visie van KC Leeuwesteyn sluit ook goed aan bij Myriams idealen: ‘We kijken hier echt naar de kinderen, naar ieders eigen, unieke talenten en hun ontwikkeling. Ook het groepsdoorbroken werken bij de kleuters is echt bijzonder.’ Alle vijf de kleutergroepen krijgen op meerdere momenten op de dag de kans om in alle klassen en hoeken te spelen en leren en zo hun zelfstandigheid verder te ontwikkelen. Straks in het nieuwe gebouw* komt deze visie helemaal terug. Myriam: ‘In elke steen en voeg zie je straks de visie terug. Bijvoorbeeld op het grote speelrijk dat helemaal ingericht is op het groepsdoorbroken werken.’
Echt KC Leeuwesteyn
Myriam ziet haar rol als leerkracht breed: ‘Je maakt de kinderen klaar voor de maatschappij. Daar hoort omgaan met elkaar en elkaars verschillen echt bij.’ Daarom past KC Leeuwesteyn ook zo goed bij haar. In de diversiteit aan leerlingen én in de manier waarop het team de visie realiseert. Bijvoorbeeld in de kernwaardes persoonsvorming en verbinding. Zo is het in elke klas belangrijk om te reflecteren en complimenten te geven aan jezelf en de ander. Een kind ontwikkelt zo een gevoel van eigenwaarde en leert respectvol met anderen om te gaan. Ook binnen het team heerst een warme en open sfeer. Myriam kan altijd bij een collega aankloppen als ze ergens hulp bij nodig heeft. Ook word je gestimuleerd om je te blijven ontwikkelen en professionaliseren. De Academie van de PCOU biedt daar ruim voldoende mogelijkheden voor. Myriam volgde onder andere een ukelele-cursus en nam deel aan het Lerend Netwerk 'Taal en het Jonge kind'.
Stralen
Voor Myriam was het een droom om een grote reis te maken. Annemieke (directeur Kindcentrum Leeuwesteyn) steunde haar hierin en keek naar de mogelijkheden voor als ze weer terugkwam. Want terugkomen wilde Myriam heel graag. Stralen gaat Myriam dus van reizen en van de kinderen: ‘Mijn dag is geslaagd als ik een kind net een stapje verder kan helpen in zijn ontwikkeling. Een jongen uit mijn klas vond het spannend om in een andere klas te spelen. Door even met hem mee te gaan en nét dat duwtje in de rug te geven, durfde hij het vandaag toch. Na afloop was hij ontzettend trots op zichzelf. Het is toch mooi dat ik daaraan heb kunnen bijdragen?’
*Kindcentrum Leeuwesteyn is nu in een tijdelijk gebouw gehuisvest. Eind van dit schooljaar verhuizen we naar de nieuwbouw aan de overkant.